BIZARNO JE BITI
„Bizarno“ je priča o traumatizovanom društvu i pojedincima koji se leče kroz agresiju, destrukciju i samodestrukciju. Taj bizarni besmisao borbe za život u kojem se gubi naše dostojanstvo i lomi kičma, kroz ovu dramu je doveden do kraj-nosti komičnog očajanja. Život na ivici smrti, u kojem ubiti ili biti ubijen, metaforički ili bukvalno, otkriva ekstremno neumeće življenja i voljenja, kroz potrebu i borbu za istim. (…) Kroz tri priče koje se događaju istovremeno jednoga dana u nekom soliteru iz komšiluka, prepoznajemo ono što se dešava svakoga da-na u mnogim soliterima ovog grada. Prva priča se događa na krovu, druga u jednom od stanova višespratnice, a treća u kafiću u suterenu. Kroz ispreplitane sudbi-ne i bizarne slučajnosti od krova do temelja, obesmišljeni su životi svih liko-va, njihove sudbine ali i smrti. Soliter postaje metafora hijerarhije i struktu-re kriminalizovanog i traumatizovanog društva, koja do apsurda izoštrava uzro-ke i posledice koje nas svakodnevno dovode do ivice simsa. U ovakvoj strukturi drame, glumci igraju više likova koji se sreću u različitim okolnostima, situa-cijama i odnosima, kako bi u novom metafizičkom sklopu, možda, jednom dosegli dostojanstvo postojanja. Zanimljivo je da ni u jednoj od ovih kombinacija oni ni-su u stanju da pomognu sebi ali ni drugima. (…)
„Bizarno“ je žanrovski eklek-tična drama (…) u njoj postoji mnogo grotesknih, tragično farsičnih, melodram-skih, komično trilerski, tragikomičnih i apsurdnih iskakanja, što smo insce-nacijom dodatno potencirali i sa tim se poigrali. Pre svega, ovo je crna komedi-ja, jer na bizarno duhovit način prelama jezive zločine, smrt, nasilje, ubistva i samoubistva, traume, zavisnosti, seksualno zlostavljanje i eksploataciju žena, destrukciju i samodestrukciju, istorijsko i geografsko nasleđe i predodređenje, kroz kataklizmično osećanje beznađa u svakodnevnom životu i odnosima. Količina i brzina smenjivanja ovih nesreća je dovedena do apsurdno komičnog i neverovatnog.